O homenaxeado deste ano é Xosé María Díaz Castro, poeta orixinario de Os Vilares de Parga, Guitiriz (Lugo).
En 1946 publicou "Nascida dun sono" e "Nimbos", a súa obra máis importante.
Este poema é un dos máis coñecidos. Esperamos que vos guste:
Penélope. X. M. Díaz Castro
Un paso adiante i outro atrás, Galiza,i a tea dos teus sonos non se move.
A espranza nos teus ollos se esperguiza.
Aran os bois e chove.
Un bruar de navíos moi lonxanos
che estrolla o sono mól coma unha uva.
Pro tí envólveste en sabas de mil anos,
i en sonos volves a escoitar a chuva.
Traguerán os camiños algún día
a xente que levaron. Deus é o mesmo.
Suco vai, suco vén, Xesús María!,
e toda a cousa ha de pagar seu desmo.
Desorballando os prados coma sono,
o Tempo vai de Parga a Pastoriza.
Vaise enterrando, suco a suco, o Outono.
Un paso adiante i outro atrás, Galiza!
Podedes contarnos que vos pareceu o poema. Lembrade que o noso blog aliméntase dos vosos comentarios.
